Προεπισκόπηση
Διαφάνεια 7
Ιστορίες για την πατρίδα, την άφιξη και την παραμονή
Ιστορίες για την πατρίδα, την άφιξη και την παραμονή
Άνθρωποι που μετανάστευσαν από τη Νότια Ευρώπη προς τον βορρά της Γερμανίας, «περπατώντας» προς μια άλλη περιοχή, μια άλλη χώρα, έκαναν το ταξίδι σε έναν διαφορετικό τόπο. Ο όρος της μετανάστευσης είναι βαθιά ριζωμένος στον όρο της χωρικής κινητικότητας.
Η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας και από τότε αποτελεί «κινητήρια δύναμη για κοινωνικές αλλαγές και εκσυγχρονισμό». Στο πλαίσιο αυτό, οι μετανάστες λειτουργούν ως διαμεσολαβητές νέας γνώσης, νέων γλωσσών και νέων εμπειριών. Η στοχευμένη πρόσληψη εργατών μεταναστών για οικονομικούς λόγους οδήγησε συχνά σε αύξηση της ευημερίας στις κοινωνίες. Έτσι, η λεγόμενη οικονομική άνθηση που ξεκίνησε στη Γερμανία από τη δεκαετία του 1950 δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τους πολλούς «Gastarbeiter», που προέρχονταν κυρίως από τη Νότια Ευρώπη.
Η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας και από τότε αποτελεί «κινητήρια δύναμη για κοινωνικές αλλαγές και εκσυγχρονισμό». Στο πλαίσιο αυτό, οι μετανάστες λειτουργούν ως διαμεσολαβητές νέας γνώσης, νέων γλωσσών και νέων εμπειριών. Η στοχευμένη πρόσληψη εργατών μεταναστών για οικονομικούς λόγους οδήγησε συχνά σε αύξηση της ευημερίας στις κοινωνίες. Έτσι, η λεγόμενη οικονομική άνθηση που ξεκίνησε στη Γερμανία από τη δεκαετία του 1950 δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τους πολλούς «Gastarbeiter», που προέρχονταν κυρίως από τη Νότια Ευρώπη.
«Οι Έλληνές μας ήταν απλώς εκεί, χωρίς να ξεχωρίζουν» Η ελληνική εργασιακή μετανάστευση στο εργοστάσιο Olympia Roffhausen-Schortens
«Οι Έλληνές μας ήταν απλώς εκεί, χωρίς να ξεχωρίζουν. Χρησιμοποιήθηκαν όταν χρειάστηκε, τοποθετήθηκαν γρήγορα στην παραγωγή και εργάστηκαν δίπλα μας, τους Γερμανούς. Δεν υπήρξε καμία διαφορά στη συμπεριφορά απέναντί τους», ήταν η απάντηση του πρώην εκπαιδευτή και μετέπειτα διευθυντή του τμήματος Κοινωνικών Υποθέσεων, Winfried Bornschier, στην ερώτηση για το πώς αντιλήφθηκε τους πρώτους αλλοδαπούς εργάτες «στην Olympia».
Σύμφωνα με τον πρώην επικεφαλής του τμήματος κοινωνικών υποθέσεων, Erich Maas, ο οποίος τη δεκαετία του 1970 ήταν επίσης υπεύθυνος για το τμήμα προσωπικού, μερικοί Ισπανοί υπήκοοι ήταν οι πρώτοι αλλοδαποί εργαζόμενοι στην Olympia, μέχρι που άρχισαν να στρατολογούνται ελληνικοί εργάτες από το εξωτερικό.
«Η αγορά εργασίας στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ήταν αποδυναμωμένη. Μεταφέραμε την αναζήτησή μας σε περιοχές της Νότιας Ευρώπης, ακόμα και στην Ελλάδα. Η βόρεια Ισπανία ήταν αρχικά και αυτή σε προτεραιότητα, σχεδόν θα είχε αποσταλεί ένας υπάλληλος για την πρόσληψη εκεί, ο οποίος μιλούσε λίγα ισπανικά, μέχρι που όμως του ζητήθηκε να επιστρέψει από τη διοίκηση της εταιρείας. Η ισπανική αγορά εργασίας χρειαζόταν τους δικούς της ανθρώπους στην τοπική περιοχή.»
Η κυβέρνηση της Ελλάδας και οι υπηρεσίες απασχόλησης ήταν πολύ ενδιαφερόμενες τη δεκαετία του 1950 και του 1960 να μειώσουν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στη χώρα τους. Πολλοί νέοι, πρόθυμοι να εργαστούν, Έλληνες εργαζόμενοι, κυρίως από τις βόρειες περιοχές, ήταν πλέον διαθέσιμοι στις χώρες υποδοχής και τις βιομηχανικές χώρες, οι οποίες άρχισαν να προσλαμβάνουν από το 1963. Αν και εργάζονταν επίσης μερικοί Ιάγοι και Ιταλοί μετανάστες στο εργοστάσιο – μέχρι το κλείσιμο του εργοστασίου, οι Έλληνες συνάδελφοι αποτελούσαν τον μεγαλύτερο αριθμό των αλλοδαπών εργαζομένων.
Σύμφωνα με τον πρώην επικεφαλής του τμήματος κοινωνικών υποθέσεων, Erich Maas, ο οποίος τη δεκαετία του 1970 ήταν επίσης υπεύθυνος για το τμήμα προσωπικού, μερικοί Ισπανοί υπήκοοι ήταν οι πρώτοι αλλοδαποί εργαζόμενοι στην Olympia, μέχρι που άρχισαν να στρατολογούνται ελληνικοί εργάτες από το εξωτερικό.
«Η αγορά εργασίας στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ήταν αποδυναμωμένη. Μεταφέραμε την αναζήτησή μας σε περιοχές της Νότιας Ευρώπης, ακόμα και στην Ελλάδα. Η βόρεια Ισπανία ήταν αρχικά και αυτή σε προτεραιότητα, σχεδόν θα είχε αποσταλεί ένας υπάλληλος για την πρόσληψη εκεί, ο οποίος μιλούσε λίγα ισπανικά, μέχρι που όμως του ζητήθηκε να επιστρέψει από τη διοίκηση της εταιρείας. Η ισπανική αγορά εργασίας χρειαζόταν τους δικούς της ανθρώπους στην τοπική περιοχή.»
Η κυβέρνηση της Ελλάδας και οι υπηρεσίες απασχόλησης ήταν πολύ ενδιαφερόμενες τη δεκαετία του 1950 και του 1960 να μειώσουν τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στη χώρα τους. Πολλοί νέοι, πρόθυμοι να εργαστούν, Έλληνες εργαζόμενοι, κυρίως από τις βόρειες περιοχές, ήταν πλέον διαθέσιμοι στις χώρες υποδοχής και τις βιομηχανικές χώρες, οι οποίες άρχισαν να προσλαμβάνουν από το 1963. Αν και εργάζονταν επίσης μερικοί Ιάγοι και Ιταλοί μετανάστες στο εργοστάσιο – μέχρι το κλείσιμο του εργοστασίου, οι Έλληνες συνάδελφοι αποτελούσαν τον μεγαλύτερο αριθμό των αλλοδαπών εργαζομένων.
Ελληνικά 
Deutsch